Wij moesten voor ons doen vroeg opstaan, kwart over zes. Toen de wekker ging was Corry al beneden. Wij hebben ons snel aangekleed en ontbeten. Helaas viel er een glas uit de kast waardoor de hele keuken vol lag met glasscherven. Het kostte ons extra tijd voor het opruimen, waardoor wij iets later dan gepland van huis gingen. Met de auto reden wij naar Frank en Irene. Vervolgens reden wij met hun auto naar Nadia, die ons heeft afgezet op Schiphol. Het was erg druk met auto's naar Schiphol, maar gelukkig wist Nadia een binnendoor route naar de vertrekhal. Gelukkig was het bij de balie van Corendon niet druk. Alleen wilde Corry nog een middel tegen diarree halen waardoor het nog billen knijpen werd of wij wel op tijd bij het toestel zouden zijn. Gelukkig ging het bij de security check vrij vlot. Uiteindelijk waren wij, ondanks drukte bij de toiletten, op tijd bij de gate. Wij moesten zelfs nog even wachten. Tien over tien, tien minuten te laat, vertrok het toestel. In 3,5 uur waren wij in Turkije.
Wij konden weinig zien omdat het grotendeels bewolkt was. Voor de paspoort controle stonden wij in een lange rij. De autoriteiten hadden niet veel haast. Onze bagage was al snelaanwezig. Buiten stond onze chauffeur al te wachten.
Ook bemanningen van andere schepen waren al aanwezig. Met een bus voor ca 15 personen werden wij naar Goceck gebracht. Bea en Bram stonden ons al op te wachten. Wij konden meteen aan boord van de Zeearend.
Nadat wij de boot hadden bekeken en de bagage aan boord hadden gebracht, kwam Bram aan boord om alles van boord uit te leggen. Maar veel wisten wij al. Corry en Irene hebben de tassen uitgepakt. Ook was er tijd voor thee. Omdat wij naast de boot van Bea en Bram lagen, konden wij nog van alles vragen. Na de thee zijn we de wal opgegaan om boodschappen te doen. Wij werden hartelijk verwelkomd bij de supermarkt Aldim in het Engels. Maar de Dane sprak ook Duits. De boodschappen werden naar boord gebracht. Frank en Irene zijn teruggelopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten