Laatste dag, terug naar Göcek en daarna naar huis.

24-10-2015

Om half acht werden wij gewekt door harde regen. Gelukkig werd het daarna droog. Wij namen afscheid van Miranda en Carl, die door Bram met de Tweety naar Sarsala werden gebracht. Om negen uur was Bram weer terug. Ik heb afgerekend met het restaurant. Corry was niet helemaal lekker en bleef nog even in de kooi. Later is zij toch opgestaan en begonnen met inpakken. Rond half tien gingen de eerste schepen in onze rij weg. Al gauw lagen wij vrij en konden ook wij vertrekken. Op de motor zijn wij naar het "kleine" kanaal gevaren. Daar bleek veel wind te staan. Toch hebben wij, net als de Friezen het grootzeil gehesen. Eenmaal door het kanaal stond er veel deining, maar de wind viel weg. Wij hebben weer even de motor aangedaan. Maar plotseling kwam er weer veel wind en konden wij zeilend net vrij blijven van de kust. Het reven van het grootzeil ging niet geheel volgens de regels, omdat wij het palletje van het rolzeil niet hadden omgezet. Maar alles kwam goed. Omdat de Friezen voorbij Tersane weer de kleine baai invoeren besloten wij hetzelfde te doen. Zij begonnen echter met het strijken van de zeilen. Wij waren hun net voorbij toen Jacob ons riep via de marifoon dat zij problemen hadden. Er was een lijn, die in het water dreef, in hun schroef gekomen. Wij zijn naar hen toegevaren, maar uiteindelijk wisten zij het probleem zelf op te lossen. 

Wij waren net weer op weg richting thuishaven toen zij ons weer opriepen. Maar ook dit probleem hebben zij zonder onze hulp kunnen oplossen. Wij besloten verder op de motor naar Goceck te varen. Eerst moest de dieseltank afgetankt worden en de vuilwatertank geleegd te worden. Na contact met Bea via de marifoon konden wij achteruit varend naar onze plek in de haven. Wij hebben snel de bagage van boord gehaald, de watertank gevuld en de kuip schoongemaakt. Wij dachten dat wij vier kussentjes hadden gekregen, maar telden er maar drie. Toen wij dat aan Bea melden, bleek dat wij er maar drie hadden gekregen. Wij moesten ons daarna nog haasten om op tijd het pontje naar de hamen te halen. Daarvoor heb ik nog snel even geld gepind. Een minuut voor vertrek waren wij bij het pontje. Wij werden lekker verwend in de haman.  Dezelfde twee mannen van vorig jaar schrobde en masseerde ons, nadat wij in de Turkse sauna waren geweest. Een half uur voor vertrek waren wij geheel schoon weer bij het pontje. 

Wij kwamen er de familie van de "Italiaan" tegen. Aan de overkant liepen wij langs de kaden en zagen de Karduka, het schip waar wij vorig jaar in zeilden, naar zijn plaats varen. Verder lopend spraken wij eerst de familie met de "grote" kinderen en daarna liepen wij Marja, Ed en de kinderen tegen het lijf. Wij liepen vervolgens naar Kebab Hospital, waar wij pizza's hebben gegeten. Terwijl wij daar zaten begon het heel hard te regenen. Zo hard, dat de straten blank stonden. Omdat ik nog havengeld aan Bea moest betalen heb ik nog snel geld gepind   Mijn schoenen waren doorweekt. Door de regen, die gelukkig al snel minder werd, liepen wij terug naar de haven. Helaas was onze bagage, die wij onder de tent hadden achtergelaten, toch nog een beetje nat geworden. Toen de taxi kwam hebben wij afscheid genomen van Bea en Bram. Wij waren keurig op tijd op het vliegveld. Wij konden toen nog niet vermoeden, dat wij een paar keer lang in de rij moesten staan. Eerst voor controle van alle bagage. Daarna hebben wij droge sokken aangedaan en de bagage een beetje herverdeeld. Vervolgens stonden wij in een lange rij voor het inchecken. Het duurde allemaal erg lang, maar uiteindelijk hadden wij nog een uur om bij het vliegtuig te komen. Er bleek echter een probleem te zijn met de apparatuur van de paspoortcontrole waardoor er voor de veiligheids- en paspoortcontrole lange rijen waren ontstaan. In eerste instantie zat er totaal geen beweging in de rijen. Maar na een poosje konden wij weer vooruit. Uiteindelijk waren wij op het tijdstip dat het vliegtuig zou vertrekken bij de paspoortcontrole. Wij hadden al gehoord dat het vliegtuig op alle passagiers zou wachten. Wij bleken niet eens de laatsten te zijn. Het vliegtuig vertrok uiteindelijk met twintig minuten vertraging. Kwart voor een (zomertijd) stonden wij op Schiphol. Nadia gad geregeld dat de auto van Frank en Irene Nasr Schiphol werd gebracht. Bij hen thuis even naar de geschilderde kamer gekeken en toen snel naar huis. Kwart over twee waren wij thuis. Ondanks het wat mindere weer dan vorig jaar, hebben wij ons toch weer uitstekend vermaakt. 

Onweer en regen. Blijven liggen in Kapi Kreek

Het heeft in de vroege ochtend geonweerd en later hevig geregend. Ik en later ook Irene zijn er even uit geweest om alle luiken te controleren en eventueel dicht te doen. Ook schijnt het hard gewaaid te hebben, volgens Bram. Wij waren lui met opstaan maar waren toch net voor tien uur klaar. Bram had duidelijk geen haast waardoor uiteindelijk de briefing pas om kwart voor elf begon. De reden werd meteen duidelijk; vandaag blijven wij liggen. Vanmiddag gaat het stormen en dan lig je in Goceck aan lager wal niet fijn. Het wordt dus luieren vandaag. 

Wij varen met de rechter boot (blauw dekzeil)

Nadat de regen van deze ochtend gestopt was werd het tijdelijk droog. Irene, Frank en Ingrid zijn een stuk de baai in gaan zwemmen. ik heb brood gehaald bij het restaurant voor de lunch. later in de middag, nadat er weer een bui was gevallen is een deel van de groep met Bea naar het "Thee vrouwtje" gelopen. op een heuvel daar naar toe hadden ij uitzicht over zee. aan de golven te zien waaide het behoorlijk. Bij het huisje van het vrouwtje aangekomen leek het er op dat zij er niet was, maar even later kwam zij er toch aan. het begon wel weer hevig te regenen. toch kregen wij een kopje Turkse thee van haar. Verder had zij, net als de vorige keer sokken en armbandjes te koop. De kinderen, die mee waren, werden door hun ouders verblijd met het een en ander. later op de terugweg, stond er een ander vrouwtje houten lepels te verkopen. Ook mochten wij een bezoek brengen aan het kleine moskeetje. Het was gelukkig inmiddels droog geworden. Irene, Frank en Ingrid zijn later nog de berg, waarop een Turkse vlag stond te wapperen, een heel eind opgelopen. Wij konden aan de vlag zien hoe hard het waaide en uit welke richting. In de baai kwam de wind vaak uit een andere richting. s'Avonds was het weer gezellig tijdens het diner. Frank en ik zaten bij Bea en Bram en konden dus over bootjes en het Flottielje praten. Volgende week is er een Flottielje naar Rodos.

Wind kwam te laat. Kapi Kreek

Het was bewolkt toen wij opstonden. Maar af en toe kwam het zonnetje door. Allemaal zijn wij eerst gaan zwemmen. Frank en Irene zijn een stuk de baai in gezwommen, terwijl Corry en ik in de buurt van de boten bleven. Sommigen hadden min of meer last van kleine kwalletjes, die prikten. Wij waren nog aan het ontbijten toen het tijd was voor het palaver om tien uur. Vandaag gaan wij naar Kapi Kreek. Omdat wij haaks op de steiger naast elkaar lagen en er door de geringe manoeuvreerruimte door ondiepte geen mogelijkheid was weg te varen, moesten wij wachten tot de schepen naast ons, drie in getal, waren uitgevaren. Maar omdat duidelijk was dat onze buurman aan de andere kant ook weg wilde, waren wij eerder dan de vorige dagen, rond half twaalf, weggevaren. Het plan was de grote baai in te varen en te hopen dat er wind kwam. Er kwam echter geen wind maar wel een hinderlijke deining. Uiteindelijk besloten wij terug te keren en via rustig water naar ons doel te varen. Onderweg eerst met de bemanning van de Silvester, met Marja, Ed en de kinderen aan boord, gesproken, die later ook besloten binnendoor te gaan. Daarna spraken wij ook nog de Friezen. Nadat wij om het eiland Tersanen waren gevaren zijn wij door het 'grote' kanaal terug naar de grote baai gevaren. Er was nog steeds geen wind, maar wel deining. Wij besloten toen om via het 'kleine' kanaal weer naar binnen te varen naar de baai van Kapi Kreek. Wij bleken de eersten te zijn deze keer. Ook nu liggen wij achter de steiger. Met behulp van Bram en mensen van de haven werd het schip dwars langs de steiger getrokken. Met behulp van de motor werd het achterschip op ca twee meter van de steiger gehouden, tot wij op onze plaats lagen. Later kwamen de anderen tegen ons aan. Wij kunnen morgen, als wij al weg gaan, pas als laatste wegvaren. Voor morgen wordt veel wind en regen voorspeld. Het zou kunnen dat wij dan blijven liggen. Toen wij goed en wel lagen kwam er wind. Schepen die later binnen kwamen bleken nog lekker gezeild te hebben. Achteraf gezien waren wij te vroeg naar de eindbestemming gegaan. Nadat de Tweety vast lag, kwamen Carl en Miranda bij ons een pilsje drinken. Voor zekerheid, er was regen voorspeld, hebben Frank en ik het zeiltje boven de kajuitingang gespannen. 

De baas van het restaurant kwam langs om de bestelling van het diner op te nemen. Eerst noemde hij op wat er te kiezen was. Om kwart over zeven begon het diner. Er zaten al veel bemanningen van andere schepen. Het eten was prima. Alleen had Corry wat veel graten in haar vis. Later hebben wij nog net een klein groepje zitten napraten. Wij zijn rond elf uur naar de kooi gegaan. 

s'Nachts onweer, overdag naar Boynuz Buku

21-10-2015

Wij werden deze nacht wakker van het weerlichten. Het was nog wel droog. Later hoorden wij regendruppels op het dak. Ik ben eruit gegaan en heb alle ramen dichtgedaan. De luiken heb ik op de ventilatiestand gezet. Later, toen het harder begon te regenen bleek dit niet zo'n goed idee. Ik moest er nog een keer uit om de luiken helemaal te sluiten. Toen ik rond acht uur even wakker was, was het regenen gestopt. Wij hebben nog tot kwart voor negen in bed gelegen. Wij kwamen maar langzaam op gang. Uiteindelijk zijn wij eerst naar het palaver gegaan en hebben pas daarna ontbeten. Na de afwas zijn wij het stadje ingelopen. Op het pleintje zaten Miranda en Carl koffie te drinken. Wij zijn bij hen gaan zitten en hebben warme chocolade met een chocolade cakepunt genomen. Daarna nog even over de vismarkt gelopen en bij de groente afdeling erachter druiven gekocht. Weer terug aan boord zijn wij snel vertrokken. Wij waren de een na laatste. Het eerste stuk zijn wij op de motor naar buiten gevaren. Daarna zijn wij hoog aan de wind de baai ingevaren. Wij hebben heerlijk gezeild. Later moesten wij iets afvallen om goed uit te komen. Bij het eiland Tersanen viel de wind weer weg en ging de pruttelpot weer aan. Het laatste stukje ging het op de motor naar de baai. Wij werden er opgevangen door Bram. Daarna lekker lui gedaan. Ik heb bij Marja en Ed asn boord een pilsje gedronken. Om half acht begon het diner, het was al donker, dat deze keer binnen was. Er was kans op regen. Achteraf viel dat wel mee, enkele druppels. Na het eten bleef een deel ban de groep zitten. Er werd bier gedronken en veel gelachen. Pier was net als anders weer de gangmaker. Rond middernacht werd het rustig. 

Schildpadden spotten en door naar Fethyie

Het zonnetje scheen toen wij wakker werden. Het was iets na achten. Wij zijn allemaal eerst gaan zwemmen. Frank en Irene zijn naar de eilandjes gezwommen en hebben daar een schildpad gespot. Die was zo dichtbij dat Irene er bang van werd. Corry en ik zijn in de buurt van de boot gebleven. Daarna hebben wij ontbeten met yoghurt, muesli en appel. 

Wij deden verder rustig aan. In de loop van de ochtend vertrok de een na de andere boot wij gingen als een van de laatste weg. Terwijl wij het baaitje uitvoeren zagen wij voor het schip een schildpad zwemmen. Frank is weer het water ingedoken, maar heeft helaas de schildpad niet meer gespot. Op de motor zijn wij verder gevaren. Er stond nauwelijks wind. Eenmaal rond de kaap van de Fethyie baai kregen wij na een stukje varen toch wat wind. Terwijl wij zaten te lunchen heeft Frank de zeilen gehesen en gingen wij met een ruime wind richting Göcek. Wij voeren op de automaat. Het was redelijk rustig op het water. Af en toe haalden wij een snelheid van 4 knopen. Om kwart voor drie hebben wij de steven gewend richting Fethyie. Het laatste stukje zijn wij op de motor naar de haven gevaren. 

Maandag 19 oktober 2015

Naar Karacaöre

Wij zijn rond half negen op gestaan. Helaas kwam de zon nog niet achter de berg vandaan. Corry, Frank en Irene zijn eerst gaan zwemmen. Daarna zijn wij gaan ontbijten. 

Om tien uur was er palaver op het terras. Bram vertelde waar wij vandaag en morgen naar toegingen. Vandaag in ieder geval naar de schildpadden. Irene en Frank zijn een stuk gaan wandelen. Toen zij terug kwamen hebben wij de boot snel vaarklaar gemaakt. Maar uiteindelijk waren wij, op Bea en Bram na, de laatsten die vertrokken. Tot de engte hebben wij op de motor gevaren. Er stond een lekker windje. Maar eenmaal in de baai van Fethyie aangekomen bleek hier totaal geen wind te zijn. Rustig, met een vaartje van 4 knopen zijn wij verder gegaan. Toch kwam er op een gegeven moment een beetje wind, dus werden de zeilen gehesen. Eerst was het nog weinig, maar na verloop van tijd werd het gelukkig meer, windkracht 3, en stoven wij met een lekker vaartje richting kaap. Maar daar aangekomen viel de wind weer weg en ging de motor weer aan. De baai invarend zagen wij af en toe een grote schildpad zwemmen. Wij werden door Bram opgevangen. Alle schepen lagen aan een boei met een lange lijn naar de wal. Om naar de wal te kunnen voer er een bootje heen en weer. Wij zijn eerst gaan zwemmen. Alleen hebben wij geen schildpadden meer gezien. Verder hebben wij thee gedronken en later geborreld. Om zeven uur werd iedereen met het taxibootje opgehaald voor het diner. Het eten was redelijk, maar erg vet. Na het eten was er nog disco. Na verloop van tijd was alleen de ploeg van vorig jaar nog over. Wij zijn om elf uur terug naar de boot gegaan. 

Met zon en een beetje wind naar Sarsala

Om 5 uur werden wij gewekt door een mobiel. Irene, die op onderzoek uit ging kon eerst niet vinden waar het vandaan kwam en dacht dat het de mobiel van Corry was. Het bleek het mobieltje van B&B te zijn. Frank heeft hem uitgezet. Wij sliepen verder en werden om 8.30 uur wakker

Om tien uur was er palaver bij restaurant Del Marin. Het was behoorlijk druk met de bemanningen van acht boten. Sommigen waren hier aan het ontbijten. 

Bram vertelde waar wij op moesten letten vandaag en wat de bestemming was: Sarsala. Wij hebben met iedereen kennis gemaakt. Sommigen, zoals de "Friezen" kenden wij nog van vorig jaar. 

Maar er waren ook veel nieuwkomers, althans voor ons. Enkelen waren al eerder mee geweest. Na het palaver zijn wij naar de markt gelopen om inkopen te doen: fruit en noten. Daarna in het dorp brood gehaald en weer terug naar de boot. Corry en Irene hebben brood klaar gemaakt voor onderweg. Nadat alles was opgeruimd zijn wij kwart over een vertrokken. Het eerste stuk op de motor tegen de wind in. Er was niet veel wind: maximaal 4 knopen. Aangekomen bij de baai van Fethiye hebben wij de zeilen gehesen. 

Aanvankelijk ging het niet hard, maar later nam de wind toe tot 6 à 7 knopen en begon de boot lekker te lopen. In een paar slagen in de baai gingen wij naar de doorgang richting Sarsala. Onderweg hebben wij de zeilen getrimd om zoveel mogelijk snelheid te krijgen. Om half zes waren wij op onze bestemming. Frank voer achteruit naar de steiger. Wij weerden opgevangen door Bram en Bea. Wij waren de een na laatste boot, die binnen kwamen. 

Corry is nog even gaan zwemmen. Frank en ik hebben een biertje genomen. s'Avonds hebben wij met de hele groep op het uitgebouwde terras gedineerd. Het eten was prima. 

Aan boord van de Zeearend (Göcek)

Wij moesten voor ons doen vroeg opstaan, kwart over zes. Toen de wekker ging was Corry al beneden. Wij hebben ons snel aangekleed en ontbeten. Helaas viel er een glas uit de kast waardoor de hele keuken vol lag met glasscherven. Het kostte ons extra tijd voor het opruimen, waardoor wij iets later dan gepland van huis gingen. Met de auto reden wij naar Frank en Irene. Vervolgens reden wij met hun auto naar Nadia, die ons heeft afgezet op Schiphol. Het was erg druk met auto's naar Schiphol, maar gelukkig wist Nadia een binnendoor route naar de vertrekhal. Gelukkig was het bij de balie van Corendon niet druk. Alleen wilde Corry nog een middel tegen diarree halen waardoor het nog billen knijpen werd of wij wel op tijd bij het toestel zouden zijn. Gelukkig ging het bij de security check vrij vlot. Uiteindelijk waren wij, ondanks drukte bij de toiletten, op tijd bij de gate. Wij moesten zelfs nog even wachten. Tien over tien, tien minuten te laat, vertrok het toestel. In 3,5 uur waren wij in Turkije.

Wij konden weinig zien omdat het grotendeels bewolkt was. Voor de paspoort controle stonden wij in een lange rij. De autoriteiten hadden niet veel haast. Onze bagage was al snelaanwezig. Buiten stond onze chauffeur al te wachten. 

Ook bemanningen van andere schepen waren al aanwezig. Met een bus voor ca 15 personen werden wij naar Goceck gebracht. Bea en Bram stonden ons al op te wachten. Wij konden meteen aan boord van de Zeearend. 

Nadat wij de boot hadden bekeken en de bagage aan boord hadden gebracht, kwam Bram aan boord om alles van boord uit te leggen. Maar veel wisten wij al. Corry en Irene hebben de tassen uitgepakt. Ook was er tijd voor thee. Omdat wij naast de boot van Bea en Bram lagen, konden wij nog van alles vragen. Na de thee zijn we de wal opgegaan om boodschappen te doen. Wij werden hartelijk verwelkomd bij de supermarkt Aldim in het Engels. Maar de Dane sprak ook Duits. De boodschappen werden naar boord gebracht. Frank en Irene zijn teruggelopen. 

De dag voor vertrek

Om te controleren of de handbagage aan de eisen voldoet heb ik snel een mal gemaakt. De maximale afmetingen zijn 55x40x25 cm. Als de koffer niet te dik wordt moet het lukken.

Vorig jaar mocht deze koffer niet mee in de cabine, maar werd als ruim bagage vervoerd. Wel gratis gelukkig. Maar wij zullen ook deze keer de koffer zo inpakken, dat ik deze eventueel met de ruimbagage kan meegeven.

Noord-Holland vlag

Vandaag kwam de bestelde vlag van Noord-Holland binnen. 

Wij nemen deze vlag mee naar Turkije, om deze net als de "Friezen" een vlag in het want te hebben tijdens het flottielje. Volgende week brengt het vliegtuig ons naar Turkije. De boot bij B&B is geboekt, de vlucht is geboekt en de visa zijn binnen. Ook de zitplaatsen op zowel heen als terugtocht zijn vastgelegd. Wij hebben er weer zin in!