dinsdag 14 oktober 2014

Cold Water bay

2014-10-14 Cold waterbay
Acht uur ging de wekker. Eerst zijn wij gaan zwemmen en hebben wij ons afgespoeld met de buitendouche op het achterdek. Het ontbijt bestond uit muesli met fruit en yoghurt. Om tien uur was er weer palaver op het terras. Wij kregen van Bram de bestemming te horen en waar wij op moesten letten. Na het palaver is een groepje met Bea de heuvel opgelopen. Je had daar een mooi uitzicht op zee aan de andere kant. Vervolgens zijn wij doorgelopen naar het kleinste dorpje van Turkije, bestaande uit een kleine moskee en drie huizen. Bij een van de huisjes werden wij ontvangen door een oud vrouwtje. Wij kregen allemaal een stoel om op te zitten en kregen salie thee. Daarna demonstreerde zij hoe zij wol spinde met een klein tolletje. Wij konden bij haar gebreide sokken, armbandjescen andere zaken kopen. Corry heeft slofjes voor Piak gekocht. Irene kocht ook slofjes voor haarzelf. Weer terug bij de boten vertrokken de een na de ander. Terwijl de dames met brood bezig waren zijn Frank en ik vertrokken. Wik voeren eerst op de motor door de engte. Op open water aangekomen begon het te waaien. De zeilen gingen weer omhoog. Hoog aan drive-ins voeren wij richting de volgende kaap. Om de vuilwatertank te legen hebben wij een korte slag over stuurboord gemaakt. Later konden wij de zeilen wat vieren omdat de wind iets zuidelijker in kwam. Voor de baai aangekomen viel de wind weg. Irene, Corry en Frank zijn achter de boot gaan zwemmen. Daarna hebben wij de zeilen gestreken en zijn op de motor verder gegaan. Bij Cold Waterbay aangekomen moesten wij even wachten op schepen die eerder waren aangekomen en bezig waren met "inparkeren". Toen wij aan de beurt waren bleek onze ankerketting korter dan gedacht. Bram zorgde er voor dat de ketting met een lijn verlengt kon worden, waardoor wij toch op de beoogde plek konden liggen. Achter werd een lange lijn uitgebracht naar de wal. Wij hebben gezellig in de kuip met de buur boten zitten kletsen. Van een Turk en zijn vrouw in een bootje kochten wij een paar pannenkoeken. Zij waren heerlijk. Tegen de tijd dat het tijd was om naar het restaurant te gaan barstte er een enorm onweer los. Wij moesten alle luiken sluiten om niet nat te worden. Irene en Frank hadden last van lekkage in de kooi.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten